محمد بن مفلح مقدسى حنبلى در کتاب الفروع وتصحیح الفروع و بهوتى حنبلى در کشاف القناع مىنویسند:قِیلَ لِلْقَاضِی هو عَوْرَةٌ فَلَا یَضَعُهَا علیه کَالْعَانَةِ وَالْفَخِذِ فَأَجَابَ بِأَنَّ الْعَوْرَةَ أَوْلَى وَأَبْلَغُ بِالْوَضْعِ علیه لِحِفْظِهِ.
به قاضى گفته شد : زیر ناف که عورت است ؛ پس نباید دست را روى آن گذاشت مثل عانه (پشت عورت) و ران.
قاضى در جواب گفت : عورت سزاوارتر است که دستها روى آن قرار گیرد؛ زیرا بدین وسیله از عورت محافظت مى شود.
عبد اللّه بن عامر میگوید: من از معاویه شنیدم که میگفت:«ایّاکم واحادیث إلاّ حدیثا کان فی عهد عمر فانّ عمر کان یخیف الناس فی اللّه عزّ وجلّ...».(صحیح مسلم، ج 2، ص 718، کتاب الزکاة، باب 33، ح 98)
"پرهیز باد شما را از نقل حدیث! مگر آنچه که در زمان عمر نقل میشد. چه آنکه عمر در راه خدا مردم را میترساند."
خلیفه دوم مردم را از نقل حدیث بازمیداشت و این امر تا زمان عمر بن عبد العزیز ثابت بود. لذا معلوم است که این دستور معاویه، معنی آن پیروی کردن از خلیفه دوم و جلوگیری از انتشار احادیث رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بود.
«عن زید بن وهب قال: مررت علی أبی ذر بالربذة فقلت ما انزلک بهذه الأرض قال: کنّا بالشام، فقرأت: «وَالَّذِینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلاَ یُنفِقُونَهَا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ »؛ قال معاویة: ما هذه فینا، ما هذه إلاّ فی أهل الکتاب. قال: قلت: انّها لفینا وفیهم».
آیهی که ابوذر قراءت کرد در سوره توبه و ذیل آیه 34 میباشد.
صحیح بخاری، ج 6، ص 82، تفسیر سوره توبه.
برادران اهل سنت! ،چرا وقتی معاویه دستور ناسزا گویی به علی(ع) را می دهد حکم شرک برای او صادر نمی کنید؟!!یکی از اساسیترین بحثی که در رابطه با شیعه دارند و حکم به کفر میکنند و شرک شیعه را صادر و قتل شیعه را لازم میدانند، این است که میگویند:شیعیان به صحابه ناسزا میگویند.
اهل سنت، روایتی درست کردند که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
أللهم! إنما أنا بشر، فأی المسلمین لعنته أو سببته فاجعله له زکاة و أجرا.هر کس را که من لعنت کردم، خدایا! لعنت مرا مایه تزکیه و أجر او قرار بده.(صحیح مسلم، ج8، ص24)
ذهبی میگوید:
لعن پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) برای معاویه، یکی از فضایل معاویه است.
پاسخ :