نقد و بررسی وهابیت review on wahhabism

الاستعراض على الوهابیة / نقد و بررسی وهابیت / review on wahhabism

نقد و بررسی وهابیت review on wahhabism

الاستعراض على الوهابیة / نقد و بررسی وهابیت / review on wahhabism

بشارت بهشت و عشره مبشره

آیا صحیح است که پیامبر اکرم ـ صلى الله علیه و سلّم ـ به احدى جز عبدالله بن سلام بشارت بهشت را نداده. چنانچه سعد وقاص مى گوید: من از پیامبر درباره احدى بشارت بهشت را جز درباره عبدالله بن سلام نشنیدم.

عن عامر بن سعد بن ابى وقاص: ما سمعت النبی یقول لأحد یمشی على الأرض انه من اهل الجنة اِلاّ لعبدالله بن سلام.(1)

  ادامه مطلب ...

امام مالک از دیدگاه علما

ما معتقدیم که ائمه مذاهب، آنگونه که بوده‌اند، باید برای مردم بیان شود. در برابر کسانی که غلوّ کرده‌اند، افرادی هم هستند که مطالب تندی دارند و حتی مالک را منتسب به خوارج می‌کنند. حتی مُبرّد - که از بنیانگذاران ادبیات عرب است - در کتاب کامل، ج1، ص159 مطلبی را از مالک نقل می‌کند که نسبت به ساحت مقدس آقا امیر المومنین (علیه السلام) جسارت کرد و گفت:

و الله ما اقتتلوا إلا علی الثرید الأعفر.

جنگی که علی با طلحه و زبیر داشت، بخاطر مسائل دینی نبود، بلکه بخاطر مسائل دنیوی و رسیدن به مقام و امثال اینها بود.

این تعبیر تندی است. همچنین می‌گویند:
 
ادامه مطلب ...

اعتراف ابوحنیفه به اعلمیت امام صادق علیه السلام

«نعمان بن ثابت ‏بن زوطى‏» معروف به «ابو حنیفه‏» (80 - 150ه. ق.) پیشواى فرقه‏ حنفى که از نظر زمانى معاصر با امام ‏صادق علیه السلام بود، درباره‏ عظمت امام صادق علیه السلام اظهارات و اعترافات‏خوبى دارد.

از جمله درباره‏ آن حضرت گفت:

«ما رأیت افقه من جعفر بن محمد و انه اعلم الامه‏»؛ من فقیه‏تر و داناتر از جعفر بن محمد ندیده‏ام. او داناترین فرد این امت است.

  ادامه مطلب ...

ابوحنیفه از دیدگاه غزالی

یافعی در شرح حال غزالی می‌گوید:

 وفضائل الإمام حجة الاسلام أبی حامد الغزالی رضی الله عنه أکثر من أن تحصر، وأشهر من أن تشهر. وقد روینا من الشیخ الفقیه الإمام العارف بالله، رفیع المقام الذی اشتهرت کرامته العظیمة وترادفت وقال للشمس یوما قفی فوقفت حتى بلغ المنزل الذی یرید من مکان بعید.

 فضائل إمام حجه الاسلام أبو حامد غزالی رضی الله عنه بیش از آن است که در حدّ و حصر بگنجد و مشهورتر از آن است که نیاز به معرفی داشته باشد. و ما از این شیخ فقیه إمام عارف بالله، که به حدی رفیع المقام است که کرامت عظیمه او هم پا و هم سنگ با خورشید گشته تا جایی که روزی به خورشید گفت: در آسمان بمان و خورشید هم در آسمان ماند تا او به سر منزل مقصود خود که در مکانی دور دست قرار داشت رسید.( مرآة الجنان، حوادث سنة ۵۰۵ )


سیوطی در باره شخصیت غزالی می‌گوید:

وعلى رأس الخامسة الإمام أبو حامد الغزالی، وذلک لتمیزه بکثرة المصنفات البدیعات، وغوصه فی بحور العلم… حتى قال بعض العلماء الأکابر الجامعین بین العلم الظاهر والباطن: لو کان بعد النبی صلى الله علیه وآله وسلم نبی لکان الغزالی، وأنه یحصل ثبوت معجزاته ببعض مصنفاته.

در رأس گروه پنجم إمام أبو حامد غزالی قرار دارد، واین به علّت تصنیفات نو و جدید او و غوص عمیق او در دریاهای علم است… تا جایی که بعضی از علمای بزرگ جامع بین علم ظاهر و باطن در باره او گفته‌اند:

اگر بعد از پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم پیامبری می‌بود هر‌آینه آن شخص غزالی می‌بود، و معجزات او نیز با  بعضی از مصنفاتش آشکار می‌شد.( التنبئه بمن یبعثه الله على رأس کل مائة، سیوطی، ص ۱۲)

زرقانی در باره شخصیت غزالی می‌گوید:

ذکر له الأسنوی فی «المهمات» ترجمة حسنة منها: هو قطب الوجود والبرکة الشاملة لکل موجود، وروح خلاصة أهل الإیمان، والطریق الموصل إلى رضا الرحمن، یتقرب به إلى الله تعالى کل صدیق، ولا یبغضه إلا ملحد أو زندیق. مات بطوس سنة ۵۰۵٫

أسنوی در کتاب «المهمات» ترجمه و شرح حال بسیار خوبی در باره غزالی آورده و این گونه می‌گوید: او قطب وجود و دارای برکتی است که شامل هر موجودی می‌شود، و او خلاصه روح أهل إیمان، و راه رسیدن به رضایت خدای رحمان است که هر انسان صدیقی می‌تواند از طریق او به خداوند ‌تعالى برسد، و کسی جز ملحد یا زندیق به او بغض نمی‌ورزد. و او در سال ۵۰۵ هـ . در طوس وفات کرده است.( شرح المواهب اللدنیه، ج ۱ ، ص ۳۶)

اما سخن امام غزالی پیرامون ابوحنیفه:

پس روشن شد. به نظر جناب غزالی ابوحنیفه:

مجتهد نبوده است،علم الحدیث رو بلد نبوده.البته این نظر یک عالم بزرگ سنی در باره ابوحنیفه می باشد...

قدح رسول الله صلی الله علیه و اله در صحیح بخاری

قرطبی در کتاب مختصر بخاری گفته که در بعضی از نسخه های قدیمی صحیح بخاری دیده که بخاری گفته: من این پیمانه (پیمانه آب خوری رسول خدا) رو در بصره دیدم و از اون  جرعه ای آب هم نوشیدم ؛ و اون از میراث نضر بن أنس بود که با 800000 درهم خریده شده بود.


 «ذَکَرَ القرطبی فِی مُخْتَصَرِ الْبُخَارِیِّ أَنَّهُ رَأَى فِی بَعْضِ النُّسَخِ الْقَدِیمَةِ مِنْ صَحِیحُ الْبُخَارِیِّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْبُخَارِیِّ رَأَیْتَ هَذَا الْقَدَحِ بِالْبَصْرَةِ وَ شَرِبَتْ مِنْهُ وَ کَانَ اشْتَرَى مِنْ مِیرَاثِ النَّضْرِ بْنِ أَنَسٍ بِثَمَانِمِائَةِ أَلْفٍ»(1).

ولی این جملات در صحیح بخاری موجود، دیده نمی شود!!!فقط برای اینکه دوست ندارند تبرک را قبول کنند!!!! و این چنین صحیحترین!!!کتاب به راحتی تحریف میشود.

پی نوشت:


   (1) فتح الباری، ج10، ص100، کتاب الاشربة باب الشرب من قدح النبی(ص).