توجیه نفرین پیامبر صلی الله علیه و اله بر معاویه

عزیزان اهل سنت می گویند: لعن پیامبر(ص) بر معاویه مایه رحمت وعزت برای اوست، آیا این صحیح است؟

اهل سنت، روایتی درست کردند که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:

أللهم! إنما أنا بشر، فأی المسلمین لعنته أو سببته فاجعله له زکاة و أجرا.هر کس را که من لعنت کردم، خدایا! لعنت مرا مایه تزکیه و أجر او قرار بده.(صحیح مسلم، ج8، ص24)

ذهبی می‌گوید:

لعن پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) برای معاویه، یکی از فضایل معاویه است.

پاسخ :

  

پس اگر این حدیث صحیح باشد دقت کنید :

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده:لعن الله الراشی و المرتشی.خدا لعنت کند رشوه گیرنده و رشوه دهنده.(مسند احمد، ج2، ص190 – مستدرک الصحیحین للحاکم النیشابوری، ج4، ص102)پس یعنی رشوه حلال است؟!!!!

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده:خدا لعنت کند آن زنانی را که زنا می‌کنند.پس زنا کردن، عین رحمت است؟!!!!

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده:خدا لعنت کند قمار بازها را.پس قمار بازی، باید عین رحمت باشد؟!!!!

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) دید که ابو سفیان سوار شتر است. معاویه در جلو، برادرش یزید هم عقب. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:

لعن الله الراکب و السائق و الماشی.خدا لعنت کند کسی که بالای شتر است، کسی که جلوی شتر است و کسی که دنبال آنها می‌رود.امام قرطبی در تفسیرش، ج10، ص286 می گوید:

روایت از خود عایشه است، به مروان گفت:

و قد قالت عائشة لمروان: لعن الله أباک و أنت فی صلبه، فأنت بعض من لعنة الله.

و قالت عائشة لمروان: سمعت رسول الله یقول لأبیک و جدک أبی العاص بن أمیة: إنکم الشجرة الملعونة فی القرآن.

شما آیه شریفه الشجره الملعونه در قرآن را ببینید، تمام مفسرین آورده اند که یکی از مصادیق شجره ملعونه، بنی امیه و در رأس آن ابوسفیان و معاویه است.

همچنین حاکم نیشابوری و دیگران نقل می کنند که:

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) داشت به جایی می رفت و معاویه و ابوسفیان را در راه دید و گفت:اللهم العن التابع و المتبوع.آنکسی که سوار شتر است و آنکه مهار شتر را گرفته است و پشت سرش که برادرش بود، هر سه را پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) لعن فرمود.(وقعة صفین، ص217 - معانی الأخبار شیخ صدوق، ص345)

اینها دیدند که این حدیث در میان مردم آمده است. آمدند حدیث درست کردند که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده:

خدایا هر کسی را من لعن کردم و فحش دادم، لعن و فحش من، برای او رحمت باشد.