خروج عایشه صحیح بود یا نه ؟

اعتراف البانی : اصل خروج عایشه برای جنگ ، غلط بوده است .

یکی از مطاعن عایشه و از جمله اعمال وی که منتهی به سرکشی در مقابل اولی الامر زمانش یعنی امیرالمومنین علیه السلام و کشته شدن چندین هزار مسلمان شد ، به راه انداختن " جنگ جمل " بود .

اهل تسنن و وهابیت همواره برآنند که این عملکرد عایشه را که مخالف قرآن و سنت نبوی می باشد را به انواع مختلف توجیه کنند و شیعه نیز بر اساس قرآن و سنت به ایشان پاسخ داده است .

این بار نیز همانند همیشه به سخنان یکی از علمای اهل تسنن بلکه از کبار علمای وهابی یعنی محمد ناصر الدین البانی – در مورد حرکت عایشه برای جمگ جمل – اشاره می کنیم تا مشخص شود که حتی ابناء عایشه نیز نظرات جالبی در مورد عملکرد مادرشان دارند .

البانی در کتاب " السلسله الصحیحه " این چنین می گوید :

و لا نشک أن خروج أم المؤمنین کان خطأ من أصله و لذلک همت بالرجوع حین علمت بتحقق نبؤة النبی صلى الله علیه وسلم عند الحوأب ، و لکن الزبیر رضی الله عنه أقنعها بترک الرجوع بقوله " عسى الله أن یصلح بک بین الناس " و لا نشک أنه کان مخطئا فی ذلک أیضا .

و العقل یقطع بأنه لا مناص من القول بتخطئة إحدى الطائفتین المتقاتلتین اللتین وقع فیهما مئات القتلى و لا شک أن عائشة رضی الله عنها المخطئة لأسباب کثیرة و أدلة واضحة ، و منها ندمها على خروجها ، و ذلک هو اللائق بفضلها و کمالها ، و ذلک مما یدل على أن خطأها من الخطأ المغفور بل المأجور .

 

ما ( اهل تسنن ) هیچ شکی نداریم که خروج ام المومنین ( عایشه ) از اساس و بنیان ، غلط بوده و برای همین نیز وقتی عایشه تحقق خبر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در منطقه حواب را فهمید ،تصمیم به رجوع و برگشتن گرفت . ولی زبیر با این جمله که " شاید خداوند بخواهد بواسطه تو ، میان مردم صلح برقرار نماید " او را قانع کرد که برنگردد  . و ما ( اهل تسنن ) نیز هیچ شکی نداریم که او (زبیر ) نیز در این امر خطا نموده است .

عقلا هیچ چاره ای نداریم که بگوییم یکی از دو گروهی که با هم مقاتله کرده و در این میان صدها نفر کشته شده اند اشتباه کرده است و بی شک ، عایشه خطا کار است به دلایل زیاد و واضح همانند پشیمانی وی از خروجش ! و این عمل نیز شایسته فضل و کمال وی می باشد و نشان می دهد که خطای وی از نوع خطاهای بخشیده شده بلکه ماجور می باشد .

سلسلة الأحادیث الصحیحة وشیء من فقهها وفوائدها، ج 1 ص 854 ، اسم المؤلف: أبو عبد الرحمن محمد ناصر الدین، بن الحاج نوح بن نجاتی بن آدم، الأشقودری الألبانی الوفاة: 1420 ه ، دار النشر : مکتبة المعارف للنشر والتوزیع، الریاض 1415 ه – 1995 م   

این سخنان البانی وهابی ناظر به این امر می باشد که : در جنگ جمل ، عایشه ، خطا کار بوده و زبیر نیز خطا کار بوده و بالتبع ، طلحه و دیگر کسانی که در لشکر عایشه بوده و در مقابل امیرالمومنین علیه السلام شمشیر کشیدند نیز خطاکار بوده اند .

و از آن طرف :  قطعا حق با امیرالمومنین علیه السلام بوده است ! 

و البته توهم توبه عایشه از این عملش هرگز بیان نشده بلکه سجده نمودن وی از خوشحالی بعد از شنیدن خبر شهادت امیرالمومنین علیه السلام و اجازه ندادن وی برای دفن سبط اکبر پیامبر اکرم - امام حسن مجتبی - علیهما الصلاه و السلام و امثال آن نشان از عدم توبه وی از دشمنی با امیرالمومنین علیه السلام بلکه صریح بر اوج آتش کینه درونی وی نسبت به خاندان عصمت و طهارت می باشد .

آیا باز هم اهل تسنن و وهابیت می توانن ادعا کنند که جنگ جمل ، طعنی عایشه نمی باشد ؟!