بطلان خلافت ابوبکر

1-در کتب معتبر از رسول اکرم ( ص ) نقل شده :

 «من مات بغیر إمام مات میتة جاهلیّة»هر کس بدون امام از دنیا برود مرده او همانند مردگان دوران جاهلیت است .(مسند أحمد ، ج 4 ، ص 96 ؛ المعجم الکبیر للطبرانى ؛ ج 19 ، ص 388 ؛ مجمع الزوائد للهیثمى ، ج 5 ، ص 218 ؛ شرح نهج البلاغه لابن أبی الحدید ، ج‏9 ، ص 155 وى گفته : « وأصحابنا کافّة قائلون بصحّة هذه القضیّة » الإحسان بترتیب صحیح ابن حبان ج7،ص49.)

و بخارى در صحیح خود توسّط ابن عبّاس از رسول اکرم ( ص ) نقل کرده است که فرمود :« لیس أحد یفارق الجماعة قید شبر فیموت إلّا مات میتة جاهلیّة».هر کس از جامعه اسلامى به مقدار یک وجب دور شده و جدا شود ، مرگ او همانند مرگ جاهلیت است .(صحیح البخاری ، ج 8 ص 105 ، کتاب الأحکام ، باب السمع والطاعة للإمام )

و مسلم نیز در صحیح خود به واسطه ابو هریره از رسول‏ اکرّم ( ص ) آورده است که فرمود :« من خرج عن الطاعة وفارق الجماعة فمات ، مات میتة جاهلیّة »کسى که از فرمان حاکم سرپیچى نموده و از جامعه مسلمانان جدا شود همانند مردگان زمان جاهلیت از دنیا خواهد رفت .(صحیح مسلم ، ج 6 ص 21 ، کتاب الإمارة ، باب الأمر بلزوم الجماعة )

حال می‏پرسیم که تکلیف حضرت صدیقه طاهره ( س ) که با ابوبکر بیعت نکرد چه می‏شود؟

 

گوشه ای از سقیفه به نقل از عمر

 چرا در حضور عموم مردم مسلمان ، نمی گویید که در روز سقیفه ( روزی که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم وفات نمودند ) مسلمانان صدر اسلام برای انتخاب خلیفه اختلاف و نزاع کردند ، به طوری نزاع آنان بالا گرفت و شخصی فریاد برآورد : « قتلتم سعد بن عباده » سعد بن عباده را کشتید . عمر گفت : خدا او را بکشد و بسیاری از اصحاب در این گیر و دار مخالفت خود را اعلام داشتند ؟ (1 )

پی نوشت : 

1 – صحیح البخاری ، کتاب المحاربین من اهل الکفر و الرده ، باب رجم الحبلی من الزنا اذا احصنت 585/8  ؛ و تارخ الطبری حوادث سنه 11 ، حدیث السقیفه 445/2 .

معاویه نماز جمعه را در چهار شنبه خواند

مسعودى مورّخ بزرگ اهل‏سنّت در تاریخ مروج الذهب مى‏نویسد: مردى از اهل کوفه سوار بر جمل (شتر نر) خویش به شام آمد. مردى از اهل شام که در آن شتر طمع کرده بود به دادگاه شکایت برد که این ناقه (شتر ماده) من بوده و این مرد کوفى در جنگ صفین از من گرفته است.

 

قاضى از او شاهد خواست و او هم پنجاه نفر از مردان شام را آورد و در پیشگاه قاضى شهادت دادند که این ناقه (شتر ماده) از آنِ مرد شامى بوده است! مرد کوفى شکایت نزد معاویه برد و گفت: این شتر من اصلاً ناقه (شتر ماده) نیست، بلکه جمل (شتر نر) است. معاویه که با این حادثه شگفت روبه رو شده بود، گفت: لب فروبند! حال که حکمش صادر شده قیمتش را به تو مى‏پردازم. اما وقتى به کوفه نزد على بن ابى طالب(ع)برگشتى به ایشان بگو من با ارتشى صدهزار نفرى آماده جنگ با او هستم که بین شتر نر و ماده فرق نمى‏گذارند، بلکه در مسیر جنگ صفین نماز جمعه را در روز چهارشنبه براى آن‏ها خوانده‏ام و آن‏ها سکوت کردند.[1]

پی نوشت:

(1) ابلغ علیاً انى اقابله بمأة ألف ما فیهم من یفرق بین الناقة و الجمل و لقد بلغ من أمرهم له انه صلّى بهم عند مسیرهم إلى صفین الجمعة یوم الاربعاء (مروج الذهب، ج 2، ص 172)

معاویه و شرب خمر

عبدالله بن بریده می گوید:من و پدرم نزد معاویه رفتیم او دستور داد طعام آوردند میل کردیم سپس مشروب آوردند و معاویه تناول کرد و به پدرم نیز تعارف و تقدیم کرد. پدرم گفت: از آن روزی که پیامبر اکرم(ص) آن را حرام کرده من ان را نیاشامیدم.(مسنداحمد ج5ص 347)

خدای را سپاس عورتت را

در یکى از شبهاى جنگ صفین،عمرو بن عاص و عتبه بن ابى سفیان و ولید بن عقبه و مروان بن حکم و عبدالله بن عامر و ابن طلحه الطلحات خزاعى نزد معاویه گرد آمدند، عتبه گفت: امر ما با على بن ابى طالب عجیب است، همگى با او خونى هستیم. اما من جدم عتبه بن ربیعه و برادرم حنظله بدست على در جنگ بدر کشته شدند، و نیز على در کشتن عمویم، شیبه شرکت داشته است.