حاکم نیشابورى ( متوفاى 405 ه' ) از داود بن ابو صالح نقل میکند : روزى مروان حَکَم دید که شخصى صورت خود را بر قبر پیامبر گذاشته است ، با شتاب سوى او آمد و گردن او را گرفته ، از جاى بلند کرد و گفت: میدانى چه میکنى ؟! منظور وى این بود که چرا به زیارت سنگ و کلوخ آمده اى ! زائر که ابوایوب انصارى - از صحابه پیامبر - بود گفت: آرى خوب میدانم که چه میکنم ! من هرگزبه زیارت سنگ نیامده ام ، بلکه به زیارت پیامبر آمده ام.
از رسول اللّه شنیدم که فرمود:
«بر دین خدا گریه نکنید اگر متولّیانش اهل بودند ، و آنگاه که نااهلان برآن حکم راندند ،برایش بگریید .»
جالب است که این حدیث را حاکم و ذهبى هر دو صحیح میدانند!
از این رخداد تاریخى به خوبى روشن مى شود که ریشه این تفکّر از بنى امیه و به خصوص مروان بن حکم؛ همان طرد شده رسول اللّه است . مستدرک حاکم ، ج4 ، ص 560.