حکم استمنا نزد برخی علمای اهل سنت

حکم استمنا نزد برخی از علمای اهل سنت چگونه است ؟ ببینید و قضاوت کنید.

هشدار!!: طبق فقه شیعه استمناء و استشهاء حرام و جزو گناهان کبیره می باشد.این مطلب در نقد عقاید اهل سنت و جماعت آورده شده است.(توصیه هایی برای مهار و نیفتادن در گناه در آخر مقاله آمده است.)

1 - اجازه در استمناء!!!

13593 أخبرنا عبد الرزاق قال أخبرنا ابن جریج قال أخبرنی إبراهیم بن أبی بکر عن مجاهد قال: کان من مضى یأمرون شبانهم بالاستمناء، والمرأة کذلک تدخل شیئا. قلنا لعبد الرزاق: ما تدخل شیئا؟ قال: یرید السق. یقول تستغنی به عن الزنا.( المصنف لعبد الرزاق / ج7 / ص 391 / ط المجلس العلمی بتحقیق الأعظمی )

از مجاهد نقل شده است که گفت : در گذشته کسانی بوده اند که جوانان خود را امر به استمناء میکردند و همچنین به زنان چیزی را در بدن خود فرو میکرد .به عبدرزاق گفتیم: آن چیزی را داخل میکرد چیست؟ گفت : چیزی بنام سق میباشد.

  

13594 عبد الرزاق قال أخبرنا ابن جریج قال قال عمرو بن دینار: ما أرى بالاستمناء بأسا.( المصنف لعبد الرزاق / ج7 / ص 392 / ط المجلس العلمی بتحقیق الأعظمی )

عبد الرزاق میگوید که ابن جریج به ما روایت نمود که عمرو بن دینار(از فقهاء معروف اهل ...) گفت من در استمناء مشکلی نمیبینم!!!

بازهم عبد الرزاق در المصنف از ثوری از عباد از منصور از جابر بن زید ابی الشعثاء روایت میکند که گفت ! منی آب توست خواستی دورش بریز!!!

13591عبد الرزاق عن الثوری عن عباد عن منصور عن جابر ابن زید أبی الشعثاء قال هو ماؤک فأهرقه.

( المصنف لعبد الرزاق / ج7 / ص 391 / ط المجلس العلمی بتحقیق الأعظمی )

به توجیه غیر معقول ابن حزم دقت فرمائید !

قال ابن حزم : فلو عرضت فرجها شیئا دون أن تدخله حتى ینزل فیکره هذا ولا إثم فیه . وکذلک الاستمناء للرجال سواء سواء، لأن مس الرجل ذکره بشماله مباح، ومس المرأة فرجها کذلک مباح بإجماع الأمة کلها، فإذ هو مباح فلیس هنالک زیادة على المباح إلا التعمد لنزول المنی، فلیس ذلک حراما أصلا ، لقول الله تعالى (وقد فصل لکم ما حرم علیکم) الأنعام، ولیس هذا مما فصل فهو حلال لقوله تعالى ، إلا أننا نکرهه لأنه لیس من مکارم الأخلاق ولا من الفضائل، وقد تکلم الناس فی هذا فکرهته طائفة وأباحته أخرى .( المحلى لابن حزم / ج11/ ص392 / ط دار الفکر بتحقیق أحمد شاکر)

ابن حزم چنین افاضه نموده است که : اگر زن چیزی را به فرج خود بمالد بدون اینکه آنرا فرو کند؛ تا اینکه انزال شود (به ارگاسم کامل جنسی برسد) این کراهت دارد و گناهی بر او نیست ! همچنین است استمناء(جلق و یا خود ارضائی) برای مردان و فرقی با مسئله زن ندارد ،چون دست زدن به آلت که اشکالی ندارد و مباح است و همچنین دست زدن زن به فرجش به اجماع امت اشکالی ندارد ، وقتی چنین است او کاری بیشتر از عمل مباح مرتکب نشده است مگر اینکه قصد بیرون آمدن منی را هم کرده است ؛ که این هم اصلا حرمتی ندارد ؛ چون خدای تبارک و تعالی در قران فرموده است که( ما آنچه را که بر شما حرام است تفصیل داده ایم ؛ سوره انعام) و این هم از آن چیز هایی که خداوند تفصیل داده نیست پس حلال است!!!چون خدا گفته است که (خلق لکم ما فی الأرض جمیعا) البقرة خداوند هر چیزی که روی زمین است برای شما آفریده است ؛مگر اینکه ما این عمل را ناپسند (مکروه) میدانیم چون از مکارم اخلاق و فضائل نیست و مردم هم اورا بد میدانند به همین سبب عده ای فتوای به کراهت و عده ای فتوای به جواز و اباحه آن داده اند.

انسان و قتی این گونه حماقت ها را از آنها میبیند روزی هزار مرتبه شکر میکند که دنبال کسانی راه افتاده است که خداوند در قران پاکی آنها را از خطا واشتباه تایید نموده است .

 2- مالیدن آلت و ...

وأباحه ـ یعنی الاستمناء ـ قوم کما روینا بالسند المذکور إلى عبد الرزاق نا ابن جریج أخبرنی إبراهیم بن أبی بکر عن رجل عن ابن عباس أنه قال: وما هو إلا أن یعرک أحدکم زبه حتى ینزل الماء. ..... عن ابن عمر أنه قال: إنما هو عصب تدلکه. وبه إلى قتادة عن العلاء بن زیاد عن أبیه أنهم کانوا یفعلونه فی المغازی، یعنی الاستمناء یعبث الرجل بذکره یدلکه حتى ینزل. قال قتادة: وقال الحسن فی الرجل یستمنی یعبث بذکره حتى ینزل قال: کانوا یفعلون فی المغازی. وعن جابر بن زید أبی الشعثاء قال: هو ماؤک فأهرقه یعنی الاستمناء. وعن مجاهد قال: کان من مضى یأمرون شبابهم بالاستمناء یستعفون بذلک.

ابن حزم در المحلی مینویسد :

و آنرا (استمناءرا)گروهی (از علماء)مباح دانسته اند چنانچه ماهم با سند مذکور روایت نمودیم تا عبد الرزاق که وی حدیث را از ابن جریج و او از ابراهیم بن ابی بکر ...از ابن عباس روایت میکند گه ابن عباس گفت :این کار چیزی نیست مگر اینکه کسی آلتش را آنقدر بمالد تا اینکه منی از او خارج شود ...از ابن عمر نقل شده گه گفت : این عمل (استمناء) یک عصب است که آن را مالش بدهی!!

و با همین سند از قتاده از علاءبن زیاد از پدرش زیاد نقل میکند که گفت ما در مغازی(جنک ها ) این کار را میکردیم ؛ منظورش استمناء است که مرد آلتش را آنقدر میمالد تا انزال شود!

قتاده و حسن میگویند در باره مرد که استمناء میکند ؛با آلتش بازی میکند و آنرا میمالد تا اینکه انزال شود ؛ گفت که آنها در جنگها این کار را میکردند . و از جابر بن زید ابی الشعثاء روایت شده که گفت :آن آب (منی)مال توست پس ،انرا دور بریز یعنی استمناءکن!!!!

و از مجاهد نیر نقل شده است که گفت : در گذشته مردم جوانان شان را به این کار دستور میدادند تا اینکه با عفت بمانند و عفتشان حفظ شود!!!

  عجب عفتی که دختران جوان مساحقه کنند و پسران جوان استمناء و دچار انزال زودرس شده و بعد ازدواج هم نتوانند همسران خود را به کام برسانند بعد از آن هم به زنانی که گرفتار چنین شوهرانی میشوند علماء توصیه میکنند که از آلت مصنوعی استفاه کنند. 

ابن القیم الجوزیة یخبرکم قائلاً: (و إن کانت امراة لا زوج لها و اشتدت غلمتها فقال بعض أصحابنا یجوز لها اتخاذ الاکرنبج – و هو شیء یعمل من جلود علی صورة الذکر- فستدخله المرأة، أو ما أشبه ذلک من قثاء و قرع صغار ...) بدائع الفوائد لابن قیم الجوزیة/ ج4/ ص905.

ابن قیم جوزی می گوید: اگر زنی شوهر نداشت و شهوت بر وی غلبه کرد بعضی از فقیهان ما گفته اند می تواند از آلت مصنوعی استفاده نماید.

این است آن صحابه عادل که اهل سنت سنگ دفاع ازآنها را به سینه میزنند! چرا این قصه ها را به جوانان سنی نمیگویند!؟

3- تدلیک عصب و إعارة و أمر به ... 

قال عبد الرزاق: وذکره معمر عن أیوب السختیانی أو غیره عن مجاهد عن الحسن أنه کان لا یرى بأسا بالاستمناء. وعن عمرو بن دینار ما أرى بالاستمناء بأسا . قال أبو محمد رحمه الله: الأسانید عن ابن عباس وابن عمر فی کلا القولین مغمورة ، لکن الکراهة صحیحة عن عطاء، والإباحة المطلقة صحیحة عن الحسن، وعن عمرو بن دینار وعن زیاد أبی العلاء وعن مجاهد، ورواه من رواه من هؤلاء عمن أدرکوا وهؤلاء کبار التابعین الذین لا یکادون یروون إلا عن الصحابة رضی الله عنهم . )( المحلى لابن حزم / ج11 / ص393 / ط دار الفکر بتحقیق أحمد شاکر)

عبد الرزاق در المصنف مینویسد: و این حدیث را معمر از ایوب سختیانی یااز غیر او نقل میکند از مجاهد از حسن نقل نموده است که وی معتقد است که استمناء اشکالی ندارد!و از عمروبن دینار هم نقل شده که وی گفت به نظر من استمناء اشکالی ندارد .ابو محمد رح گفت : سند روایت ها از ابن عباس و ابن عمر مشکل دارد ؛ لکن در نزد عطاء قول به کراهت درست است ودر نزد حسن اباحه مطلق (مطلقا جایز است)و از عمروبن دینار و از زیاد ابی علاء و از مجاهد و روایت نموده است کسانی که روایت نموده اند از کسانی که درک نموده اند و بزرگان تابعین که جز از صحابه (رض) روایت نمیکنند.

وأما الحنابلة فقالوا : إنه حرام ، إلا إذا استمنى خوفا على نفسه من الزنا ، أو خوفا على صحته ، ولم تکن له زوجة أو أمة ، ولم یقدر على الزواج ، فإنه لا حرج علیه .وأما ابن الحزم فیرى أن الاستمناء مکروه ولا إثم فیه لأن مس الرجل ذکره بشماله مباح بإجماع الأمة کلها. وإذا کان مباحا فلیس بینه ولا زیادة إلا تعمد إنزال المنى ، فلیس حراما أصلا لقوله تعالى . وقد فصل الله لکم ما حرم علیکم ( فقه السنة- للسید سابق / ج2 / ص277/ باب (الاستمناء) / ط الفتح للاعلام العربی قاهره )

4- صدق أو لا تصدق ... أوجبوه !

و گروهی از علماءکسانی اند که گفته اند در بعضی از حالات حرام است و در بعضی حالات و اجب و عده ای هم فتوای به کراهت داده اند .

ومنهم من رأى أنه حرام فی بعض الحالات ، وواجب فی بعضها الآخر ومنهم من ذهب إلى القول بکراهته . أما الذین ذهبوا إلى تحریمه فهم المالکیة والشافعیة ، و الزیدیة . وحجتهم فی التحریم أن الله سبحانه أمر بحفظ الفروج فی کل الحالات ، إلا بالنسبة للزوجة ، وملک الیمین . فإذا تجاوز المرء هاتین الحالتین و استمنى ، کان من العادین المتجاوزین ما أحل الله لهم إلى ما حرمه علیهم . یقول الله سبحانه : " والذین هم لفروجهم حافظون . إلا على أزواجهم أو ما ملکت أیمانهم فإنهم غیر ملومین . فمن ابتغى وراء ذلک فأولئک هم العادون " .( فقه السنة- للسید سابق / ج2 / ص277/ باب (الاستمناء) / ط الفتح للاعلام العربی قاهره )

اما کسانی که قائل به حرمت شده اند ؛ فقهای مالکی و شافعی و زیدیه میباشند و دلیل شان بر تحریم استمناءاینستکه خدای تبارک و تعالی دستور به حفظ فروج در همه حالات داده است مگر در برابر همسر؛ و ملک یمین ،پس اگر کسی به بیشتر از ین دو مورد تجاوز نمود و استمنا نمود از کسانی هست که متجاوز به حکم الهی است به آنچه که خداوند حرام نموده است تعدی نموده است ؛ خداوند میفرماید{وَ الّذینَ هُم لِفُرُوجِهِم حافظون . إلا على أزواجهم أو ما ملکت أیمانهم فإنهم غیر ملومین . فمن ابتغى وراء ذلک فأولئک هم العادون }

وأما الذین ذهبوا الى التحریم فی بعض الحالات ، والوجوب فی بعضها الآخر ، فهم الأحناف فقد قالوا : إنه یجب الاستمناء إذا خیف الوقوع فی الزنا بدونه ، جریا على قاعدة : ارتکاب أخف الضررین . وقالوا : إنه یحرم إذا کان لاستجلاب الشهوة وإثارتها . وقالوا : إنه لا بأس به إذا غلبت الشهوة ، ولم یکن عنده زوجة أو أمة و استمنى بقصد تسکینها . وأما الحنابلة فقالوا : إنه حرام ، إلا إذا استمنى خوفا على نفسه من الزنا ، أو خوفا على صحته ، ولم تکن له زوجة أو أمة ، ولم یقدر على الزواج ، فإنه لا حرج علیه .( فقه السنة- للسید سابق / ج2 / ص277/ باب (الاستمناء) / ط الفتح للاعلام العربی قاهره )

و اما عده ای که گفته اند در بعضی حالات حرام است و در بعصی از حالات و اجب است ، انان پیروان مذهب حنفی هستند :پس گفته اند که اگر کسی ترس از وقوع در زنا داشته باشد استمناء بر او واجب میشود و دلیل شان قاعده ارتکاب اخف الضررین است (یعنی دو گناه در برابر توست که باید یکی را انجام بدهی ، تو باید هر کدام را که ضررش کمتر است ، انجام دهی و گفته اند که اگر برای شهوترانی و تحریک آن باشد حرام است .و گفته اند که اگر شهوت غلبه کند و همسر و یا کنیزی هم نداشته باشد ؛ به قصد آرام شدن شهوت استمناء کند اشکالی ندارد ( یکی از اینها بپرسد که آیا تا به حال شده که کسی بدون غلبه شهوت استمناء کند!!!)و حنابله گفته اند که استمناء حرام است مگر در صورتی که از زنا بترسد و یا بترسد که مریض شود و همسر هم نداشته و توان ازدواج را هم نداشته باشد در این صورت استمناء اشکالی ندارد.

(اینجاست که انسان به حقانیت اهل البیت پی میبرد ؛ ائمه اهل سنت فقط پیش پای خود را میبینند و فتوایی برای همان روز میدهند و نمیدانند که این مساله چون الان ضررش کشف نشده است ممکن است در آینده به مضرات آن پی برده شود اما اهل البیت عصمت که هر گز خطایی مرتکب نمیشوند و علم لدنی دارند در پاسخ به یک سوال تمام جوانب آنرا در تمام عصر ها در نظر میگیرند و حکم خدا را بیان میکنند زیرا آنها از روی نادانی و هوای نفس سخنی نمیگویند بلکه آنچه که از دهان مبارکشان خارج میشود ریشه در قران و سنت   واقعی نبی مکرم اسلام دارد)

وأما ابن حزم فیرى أن الاستمناء مکروه ولا إثم فیه ، لان مس الرجل ذکره بشماله مباح بإجماع الأمة کلها . وإذا کان مباحا فلیس هنالک زیادة على المباح إلا التعمد لنزول المنی ، فلیس ذلک حراما أصلا ، لقول الله تعالى : " وقد فصل الله لکم ما حرم علیکم ". ولیس هذا ما فصل لنا تحریمه ، فهو حلال لقوله تعالى : " خلق لکم ما فی الأرض جمیعا " . قال : وإنما کره الاستمناء لأنه لیس من مکارم الأخلاق ولا من الفضائل وروی لنا أن الناس تکلموا فی الاستمناء فکرهته طائفة وأباحته أخرى .( المحلى لابن حزم / ج11 / ص393 / ط دار الفکر بتحقیق أحمد شاکر)

و اما ابن حزم استمناء را مکروه دانسته و گناهی بر آن مترتب نمیداند همچنین است استمناء(جلق و یا خود ارضائی) برای مردان و فرقی با مسئله زن ندارد ،چون دست زدن به آلت که اشکالی ندارد و مباح است و همچنین دست زدن زن به فرجش به اجماع امت اشکالی ندارد ، وقتی چنین است او کاری بیشتر از عمل مباح مرتکب نشده است مگر اینکه قصد بیرون آمدن منی را هم کرده است ؛ که این هم اصلا حرمتی ندارد ؛ چون خدای تبارک و تعالی در قران فرموده است که( ما آنچه را که بر شما حرام است تفصیل داده ایم ؛ سوره انعام) و این هم از آن چیز هایی که خداوند تفصیل داده نیست پس حلال است!!!چون خدا گفته است که (خلق لکم ما فی الأرض جمیعا) البقرة خداوند هر چیزی که روی زمین است برای شما آفریده است .

مگر اینکه ما این عمل را ناپسند (مکروه) میدانیم چون از مکارم اخلاق و فضائل نیست و مردم هم اورا بد میدانند به همین سبب عده ای فتوای به کراهت و عده ای فتوای به جواز و اباحه آن داده اند.

و ممن کرهه ابن عمر ، وعطاء . وممن أباحه ابن عباس ، والحسن ، وبعض کبار التابعین . وقال الحسن : کانوا یفعلونه فی المغازی . وقال مجاهد : کان من مضى یأمرون شبابهم بالاستمناء یستعفون بذلک ، وحکم المرأة مثل حکم الرجل فیه .( فقه السنة- للسید سابق / ج2 / ص277/ باب (الاستمناء) / ط الفتح للاعلام العربی قاهره )

از جمله کسانی که این عمل را مکروه دانسته اند ابن عمر (فرزند خلیفه دوم) وعطاءمیباشند.از کسانی که آنرا مباح میدانند : ابن عباس و حسن و بعضی از بزرگان تابعین (طبقه بعد از صحابه که اهل سنت بعد از صحابه حرف آنها را سند میدانند)هستند و حسن گفته است که : این کار را در جنگ ها انجام میدادند .و مجاهد میگوید "در گذشته جوانان خود را به این عمل دستور میدادند و با این کار عفت خود را حفظ میکردند و حکم زن هم مثل حکم مرد است.

نکته جالب اینجاست که قبلا مساله زنا را از دیدگاه حنفی ها بررسی نمودیم !!!آنجا نظر آنها این بود که اگر اجرتی در برابر زنا باشد حدی جاری نمیشود.

«قد ذهب إلى هذا أبوحنیفة و لم‏یر الزنا إلاّ ما کان مطارفة و أمّا ما کان فیه عطاء أو استئجار فلیس زنا و لا حدّ فیه».ابن‏ حزم، المحلى: ج 11، ص 250، مسأله 2213

و درد اینجاست که ازدواج موقتی! که قران وسنت به آن دلالت دارد آنرا چون عمر بدش آمده حرام میدانند و از زنا بدتر و لی ستمناء و زنا را به اشکال مختلفی سعی در مباح نمودنش دارند ؛ بعضی 

وقتها انسان به این نتیجه یقین پیدا میکند که فقهای عامه و سردمداران این مکتب ادامه همان سلسله اباحی گری های دوران جاهلیت ؛ اند و قتی نتوانستند اسلام را نابود کنند ، در آن نفوذ نموده و با حربه دین، دین را به سخره گرفتند و سعی در نابودی آن نمودند؛ آنان نوکران در بار فاسد وفاسق بودند که کاری جزفتوای اباحه گند کاری های آنها را ندشتند.در همین سایت به مطاعن خلفایی که از دید فقهای اهل سنت اطاعت از آنها و اجب و نافرمانی آنها حرام است پرداخته شده است

5- از همه بدتر ...استمناء با بوسیله دست دختر بچه خردسال!

  وفی الفصول روى عن أحمد فی رجل خاف ان تنشق مثانته من الشبق أو تنشق انثیاه لحبس الماء فی زمن رمضان یستخرج الماء ولم یذکر بأی شیء یستخرجه قال وعندی أنه یستخرجه بما لا یفسد صوم غیره کاستمنائه بیده أو ببدن زوجته أو أمته غیر الصائمة فإن کان له أمه طفلة أو صغیرة استمنى بیدها وکذلک الکافرة ویجوز وطئها فیما دون الفرج فإن أراد الوطء فی الفرج مع إمکان إخراج الماء بغیره فعندی أنه لا یجوز لأن الضرورة إذا رفعت حرام ما وراءها کالشبع مع المیتة بل ههنا آکد لأن باب الفروج آکد فی الحظر من الأکل ...( بدائع الفوائد لابن القیم الجوزیة / ج4 / ص906 / ط مکتبة نزار الباز- مکة 1416- الأولى )

ابن قیم جوزی در کتاب بدائع الفوائد مینویسد:

(و در کتاب الفصول روایت نموده است از احمد که اگر مردی در ماه رمضان خوف این داشته باشد که مثانه و یا بیضتین اش از شدت زیادی منی پاره شود ؛ میتواند منی را از خود خارج نماید ؛ وی نگفته است که چگونه و توسط چه چیزی این عمل را انجام دهد.گفته است و لی نظر من اینست که بگونه ای خارج کند که روزه دیگری باطل نشود مثل اینکه بوسیله دست خودش و یا بدن همسرش و یا دست دختر بچه نابالغ کنیزش که روزه نداشته باشد اما اگر کنیزی داشته باشد نابالغ باید بوسیله دست ویا بدن وی استمناء نماید و همچنین است استمناء توسط زن کافره و همچنین به جایز است نزدیکی نمودن با زن در غیر از فرج (یعنی نزدیکی از عقب روزه را باطل نمیکند) پس اگر بخواهد از جلو نزدیکی نماید در صورتیکه بتواند منی را بگونه ای دیگر از خود خارج نماید من این کار (نزدیکی از جلو ) را جایز نمیدانم چون که وقتی ضرورت رفع شد دیگر بعد از ضرورت مساله به حرمت خود بر میگردد مانند اکل میتة بلکه اینجا تاکیدش بیشتر از مساله اکل میته است چون در باب فروج منع و نهی خیلی محکمتر از باب خوردن است ....

   این جاهلان نمیدانند که خداوند حکیم انسان را بگونه ای آفریده است که هر گاه منی در داخل کیسه زیاد شود بصورت خودکار در عالم خواب از انسان خارج میشود که در اصطلاح فقهی به ان احتلام و در اصطلاح عرفی به  بازی دادن شیطان ، به جدول زدن و ...معروف است .

و آیا در طول تاریخ جایی ثبت شده است که کسی از فشار منی بیضه اش منفجر شده باشد و یا پاره گشته باشد!!!؟

   میگوییم !

        خشت اول گر نهد معمار کج        تا ثریا میرود دیوار کج

6- مساحقه ،استمناء به اجماع علمای اهل بدعت!!

و من نکح یده ، و تلذذ بها ، أو إذا أتت المرأة المرأة ، و هو السحاق ، فلا یقام حد فی هذه الصورة بإجماع العلماء ، لأنها لذة ناقصة ، و إن کانت محرمة ، و الواجب التعزیر على الفاعل حسب ما یراه الإمام زاجراً له عن المنکر.( الفقه على المذاهب الأربعة للجزیری / کتاب الحدود - الاستمناء بالید / ص1223 / الطبعة الأولى لدار ابن حزم - بیروت )

در کتاب الفقه علی المذاهب الاربعه ؛ جزیری چنین مینویسد:

و هر گاه کسی به دستش دخول کند(استمناء کند { از کلمه نکح یده فهمیده میشود که این کار دائما انجام دهد})و از آن لذت ببرد و یا اینکه زنی با زنی دیگری جفت شود که به این عمل مساحقه میگویند ؛حدی بر آنها جاری نمیشود بدلیل اجماع علماء اگرچه این عمل جرام است و لی سزای این کار تعزیر است تعزیر عقوبتی است که قاضی آنرا مصلحت میداند (که طبق نظر اینها تعزیر بیشتر از ده شلاق جایز نیست) تا او را از منکر باز دارد.

وقتی این همه اهل بدعت در فقه شان و در خصوص یک مساله اختلاف دارند چرا این همه میگویند که ما اهل سنت و جماعت هستیم کجای این فتاوا یا هم جمع میشود.این یک مساله کوچک است و قتی به اعتقادات میرسیم انجا ست که تکفیر و سر شکستن هایشان آغاز میشود.

عوارض استشها در زنان و استمناء درمردان چیست؟و چه عاملی باعث تشدید آن وچه عاملی باعث ترک آن می شود؟

 در مورد عمل خودارضایی یا استمنا و استشها باید توجه داشت که این عمل در هر صورت حرام و از گناهان بزرگ است و تنها راه ارضای مشروع غریزه جنسی براى فرد فقط از طریق ازدواج و نزدیکى با همسر شرعی خود می باشد.

      انسان یک سلسله نیازهایی دارد که باید در شرایط زمانی مناسب به نحو صحیح ارضا شود یکی از این نیازها که آغاز ارضاء آن در ایام جوانی است اما بیداری که در ایام نوجوانی رخ می دهد نیاز جنسی است. این نیاز در ایام نوجوانی و بلوغ بر اثر ترشح هورمون های جنسی و تغییرات فیزیولوژیکی و روانی که در فرد به وجود می آید، بیدار می شود ولی به دلیل فراهم نبودن سایر شرایط ازدواج مانند بلوغ فکری، اجتماعی و اقتصادی در بیشتر افراد با کمی تأخیر ارضاء می شود و بهترین دوران ارضاء این نیاز آغاز جوانی است یعنی وقتی سایر شرایط ازدواج نیز به طور نسبی فراهم شد اما به دلایلی ممکن است بعضی از جوانان درارضاء این نیاز دچار انحراف جنسی شوند و از طریق نامشروع بخواهند این نیاز طبیعی را ارضاء کند یکی از این راه های انحرافی که عوارض روانی - جسمانی بسیار نامطلوبی نیز به دنبال دارد مبتلا شدن به خودارضایی در پسران و استشها در دختران است. عواملی مانند دست ورزی با آلت تناسلی، پوشیدن لباس های تنگ، نگاه کردن به مناظر شهوت آلود مانند نگاه کردن به فیلم های مبتذل، نگاه به نامحرم، قرار گرفتن در تنهایی، وارونه خوابیدن، گوش دادن به موسیقی های شوت برانگیز، خوردن بعضی از غذاهای شهوت زا و... می تواند باعث بروز این بیماری خانمانسوز شود.

      الف ) عواقب خودارضایى:

       در اینجا توجه شما را به عواقب خودارضایى جلب می نماییم تا با آگاهى از آنها بهتر بتوان از این گناه اجتناب ورزید. البته عواقب سوء و پیامدهاى منفى و عملى این گناه جداى از آن که معصیت است، فراتر از آن است که بتوان آنها را برشمرد، بلکه فقط به چند مورد از آن اکتفا مى‏ کنیم:

       1- پیامدهاى جسمانى: ضعف چشم و بینایى، تحلیل رفتن قواى جسمانى، عقیم شدن و ناتوانى در تولید مثل، پیرى زودرس، ضعف مفاصل، لرزش دست، زشتى چهره و از بین رفتن طراوت صورت.

       2- پیامدهاى روحى و روانى: ضعف حافظه و حواس‏پرتى، اضطراب، منزوى شدن و گوشه‏گیرى، افسردگى، بى‏نشاطى و لذت نبردن از زندگى، پرخاشگرى و بداخلاقى و تندخویى، کسالت دائمى، ضعف اراده.

       3- عوارض اجتماعى: ناسازگارى خانوادگى، بى‏میل شدن به همسر و ازدواج، ناتوانى در ارتباط با جنس مخالف و همسر، بى‏غیرت شدن، احساس طرد شدن، از بین رفتن عزت، پاکى، شرافت و جایگاه اجتماعى، دیر ازدواج کردن و لذت نبردن از زندگى مشترک.

       حال چنانچه فرد مبتلا به خودارضایی باشد رعایت دستورالعمل‏های زیر در جهت درمان آن مفید است:

      ب) توصیه ‏هاى اولیه به منظور کنترل نیروى شهوت و فرار از گناه خودارضایى:

       1- سعى کنید به هنگام خواب شکم شما بیش از حد معمول پر نباشد.

       2- از پوشیدن لباس‏هاى تنگ و چسبان اجتناب کنید.

     3- از نگاه کردن به مناظر، فیلم‏ها و تصاویر تحریک کننده جدا خوددارى کنید و به محض مواجه شدن با این امور چشم خود را بسته و یا به زمین و یا آسمان نگاه کنید.

       4- از شنیدن و خواندن مباحث و مطالب جنسى و حتى شوخى‏هاى جنسى و تحریک ‏کننده و فکر کردن در این امور جدا پرهیز کنید.

       5- از خوردن مواد غذایى که محرک است مانند: خرما، پیاز، فلفل، تخم‏ مرغ، گوشت قرمز، غذاهاى پرچرب، حتى‏ المقدور اجتناب و به میزان ضرورت اکتفا کنید.

       6- قبل از خواب حتما مثانه خود را تخلیه نمایید.

       7- از نوشیدن افراط‏گونه آب و مایعات پرهیز کنید (به خصوص شب‏ها و قبل از خوابیدن).

       8- هیچ‏گاه بدن عریان خود را در آینه نگاه نکنید.

       9- از دست‏ورزى اندام جنسى خود اجتناب کنید و در هیچ شرایطى دست‏ورزى نکنید.

       10- هرگز به رو نخوابید.

       11- به منظور تخلیه انرژى زاید بدن به طور منظم و زیاد ورزش کنید.

       12- هیچ‏گاه بیکار نباشید، براى اوقات فراغت خود برنامه داشته باشید و آن را با مطالعه، ورزش، زیادت عبادت و... پر کنید.

       13- هرگز در مکانى خلوت و تنها و دور از نظر دیگران نباشید.

       14- هرگاه مورد هجوم افکار جنسى واقع شدید، در مکان خلوت و دور از نظر دیگران بسر نبرید بلکه در مجالس عمومى وارد شوید و در آنجا به سر برید.

       15- هفته ‏اى یکى دو روز روزه مستحبى بگیرید و اگر توان آن را ندارید روزه اخلاقى بگیرید؛ یعنى، میزان صرف غذا را کاهش و فاصله هر وعده غذا را افزایش و تعداد دفعات غذا را کاهش دهید و به حداقل خوراک اکتفا کنید.

       16- با نامحرم رفتار متکبرانه داشته باشید و از سخنان ملایمت‏ آمیز با آنها خوددارى کرده و از نرمى و لینت در کلام با آنها اجتناب ورزید.

       17- هیچ‏گاه با نامحرم و جنس مخالف در مکان خلوت و دور از نگاه دیگران باقى نمانید، حتى براى آموزش و...

       18- قرآن زیاد بخوانید و درباره معانى آیات آن فکر کنید.

       19-ازدواج در نخستین فرصت

       20-پرهیز کامل از معاشرت با مفاسد

       21-تهیه برنامه فشرده و تمام وقت

حال سئوال این است عملی که این همه برای انسان ضرر دارد چطور اهل سنت در حرمت آن گیر کرده اند؟فقط برای مخالفت با نص قرآن که به متعه ای که خدا حلال و عمر حرام کرده !نزدیک نشوند و بیشتر گناه کنند؟!؟ در خصوص حلیت متعه هم از دیدگاه قران،سنت و روایات میتوانید در همین سایت جستجو کنید.

هشدار!!: طبق فقه شیعه استمناء و استشهاء حرام و جزو گناهان کبیره می باشد.این مطلب در نقد عقاید اهل سنت و جماعت آورده شده است.