دشنام به عایشه

آیا صحیح است که اصحاب عادل! به ام المومنین عایشه دشنام داده اند و الان شیعیان را تکفیر میکنید؟ آیا اقتدا به این اصحاب کالنجوم مشکلی دارد؟ آیا میتوان گفت این اصحاب اجتهاد کرده اند و اگر اجتهادشان صحیح است دو تا ثواب و اگر در اجتهاد خطا کرده اند یک ثواب دارند!!؟؟

خدا از دیدگاه اهل سنت

اهل سنت عموما معتقد به رویت خداوند متعال می باشند به چند نمونه از احادیث آنها اشاره می کنیم:

1- خداوند سبحان در برابر بندگانش نمایان میشود و او را میبینند چنانچه ماه را در شب 14 میبینند (صحیح بخاری باب الصراط جسر جهنم، ح1 ، ج8، ص147 و صحیح مسلم باب معرفه طریق الرویه ح1 ،ج1، ص164)2-پایش را نمایش می دهد تا مومنین او را بشناسند (صحیح بخاری ح5 ،ج9،ص159 و صحیح مسلم ح4،ج1،ص168)3-خداوند پایش را در جهنم می گذارد پس جهنم پر می شود (صحیح بخاری ح2،ج9،ص143)4-خداوند میخندد و تعجب میکند و دو دست و دو پا و پنج انگشت دارد که آسمانها را بر انگشت اول زمینها را بر انگشت دوم و درختان را بر سوم و آب و خاک را بر چهارم و سایر آفریدگان را بر انگشت پنجم میگذارد (صحیح بخاری ح2،ج6،ص157 و ح12،ج9،ص150 و ح5،ج9،ص181)

اما شیعه بر اساس آیات و روایات این موضوع را ممنوع میداند:لا تُدرِکَهُ الاَبصار یعنی دیدگان توان ادراک او را ندارند (سوره انعام آیه 103)لَیسَ کَمِثلِهِ شَیء یعنی چیزی مانند او نیست (سوره شوری آیه 11)و یا حضرت علی (ع) میفرمایند : بلند همتان او را درک نتوانند کرد و زیرکان به حقیقتش پی نمیبرند. 

حالا شما برادران منصف ببینید فرق بین این دو فرقه تا کجاست.یکی میگوید شبیه انسانه و دیگری با استناد به قرآن میگوید نمیتوانید ببینید.

بخاری و تغییر احادیث

آیا صحیح است که مى گویند: امام بخارى در حذف و تغییر احادیث به نفع بعضى از صحابه مهارت خاصى دارد، و آنجا که پاى گناه و فسق بعضى از صحابه به میان بیاید فوراً حدیث را سانسور مى کند؟

مثلا: در مورد سمرة بن جندب، و خرید و فروش مشروبات و اظهار نارضایتى عمر بن الخطاب و نفرین کردن او را. مسلم با صراحت در کتاب بیع آورده ولى بخارى به جاى نام سمرة، کلمه «فلان» مى آورد.«بلغ عمر أن فلاناً باع خمراً، فقال: قاتل اللّه فلاناً...»([1]) 

ولى همین حدیث در صحیح مسلم ذکر شده و عبارت آن «قاتل اللّه سمرة بن جندب» است. [2] . 

وضوی پیامبر و غسل هر دو پا

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) چگونه وضوء می‌گرفتند؟

آیه 6 سوره مائده:یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَ أَیْدِیَکُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَ امْسَحُوا بِرُءُوسِکُمْ وَ أَرْجُلَکُمْ إِلَى الْکَعْبَیْنِ (سوره مائده/آیه6)

وضوء، همانگونه‌ای است که شیعیان می‌گیرند یعنی هم باید سر را مسح کشید و هم پا را . اهل سنت از ابن عباس نقل کرده‌اند که ایشان بارها می‌گفته است:

قرآن بر مبنای دو غسل و دو مسح نازل شده است و ما بارها می‌دیدیم که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) پاهای مبارک را مسح می‌کشیدند و نمی‌شستند. 
 

احمد بن حنبل و لعن امام علی علیه السلام

احمد بن حنبل از نوادگان ذوالثدیه ( رئیس خوارج بود که به دست علی بن ابیطالب کشته شد) بر می‌گردد،احمد بن حنبل برخی از خوارج را - که ناسزا گفتن به امیر المومنین (علیه السلام) را شعار خودشان قرار داده بودند - در کتاب‌های خود، توثیق کرده است. 

مثلا در مورد ابراهیم بن یعقوب جوزجانی که از نواصب شناسنامه دار است: