معاویه نخستین کسی که قبور صحابه را نبش میکند

نخستین کسی که نبش قبر صحابه ؛ آن‌هم شهداء را رسم کرد، و بعد از خود به یادگار گذاشت، معاویۀ بن هند لعنت الله علیهما بود که دستور داد قبور شهدای احد را بشکافند.

پیروان معاویه دستور او را عملی کردند و در هنگام نبش قبر حضرت حمزه سلام الله علیها کلنگ به پای آن حضرت اصابت کرد و خون جاری شد.

محمد بن سعد در الطبقات الکبری می‌نویسد:

 

ورود معاویه بر قوم عاد

عمرو عاص، برادرزاده اى هوشیار و زیرک داشت از قبیله بنى سهم که از مصر نزد او آمد و به او گفت: اى عمرو به من بگو، که تو در میان قریش با چه عقیده و رایى زندگى مى کنى؟ دین خود را دادى و به دل آرزوى دنیاى غیر خودت را مى پرورانى

 آیا مى پندارى اهل مصر - کشندگان عثمان - ولایت مصر را به معاویه تسلیم خواهند نمود و حال آنکه على "ع" زنده است؟ و باز چنین مى پندارى که اگر هم مصر تحت تسلط معاویه قرار گرفت، همانطور که با سخن، آنرا طعمه تو قرار داد با سخن هم از تو باز نمى ستاند؟

عمرو گفت: اى برادرزاده عنان امر در دست خداست، نه در دست على و معاویه

جوانک در پاسخ عمرو چنین سرود:

سزای کسی که به علی علیه السلام فحش ندهد!

سزای مقاومت کنندگان در برابر ناسزاگویی به امیر المؤمنین(ع)

 در دوران بنی امیه ، نه تنها خود آن‌ها امیر المؤمنین علیه السلام را در منابر و خطبه‌های نماز جمعه لعن می‌کردند ؛ بلکه حتی اگر کسی از این کار امتناع می کرد و به امیر المؤمنین ناسزا نمی‌گفت ، او را مورد اذیت و آزار قرار می‌دادند ؛ تا جایی که در بسیاری جان وی را نیز می‌گرفتند .

1-کشتن نسائی به خاطر نقل فضائل امیر المؤمنین علیه السلام :

 

معاویه نماز جمعه را در چهار شنبه خواند

مسعودى مورّخ بزرگ اهل‏سنّت در تاریخ مروج الذهب مى‏نویسد: مردى از اهل کوفه سوار بر جمل (شتر نر) خویش به شام آمد. مردى از اهل شام که در آن شتر طمع کرده بود به دادگاه شکایت برد که این ناقه (شتر ماده) من بوده و این مرد کوفى در جنگ صفین از من گرفته است.

 

قاضى از او شاهد خواست و او هم پنجاه نفر از مردان شام را آورد و در پیشگاه قاضى شهادت دادند که این ناقه (شتر ماده) از آنِ مرد شامى بوده است! مرد کوفى شکایت نزد معاویه برد و گفت: این شتر من اصلاً ناقه (شتر ماده) نیست، بلکه جمل (شتر نر) است. معاویه که با این حادثه شگفت روبه رو شده بود، گفت: لب فروبند! حال که حکمش صادر شده قیمتش را به تو مى‏پردازم. اما وقتى به کوفه نزد على بن ابى طالب(ع)برگشتى به ایشان بگو من با ارتشى صدهزار نفرى آماده جنگ با او هستم که بین شتر نر و ماده فرق نمى‏گذارند، بلکه در مسیر جنگ صفین نماز جمعه را در روز چهارشنبه براى آن‏ها خوانده‏ام و آن‏ها سکوت کردند.[1]

پی نوشت:

(1) ابلغ علیاً انى اقابله بمأة ألف ما فیهم من یفرق بین الناقة و الجمل و لقد بلغ من أمرهم له انه صلّى بهم عند مسیرهم إلى صفین الجمعة یوم الاربعاء (مروج الذهب، ج 2، ص 172)

معاویه و شرب خمر

عبدالله بن بریده می گوید:من و پدرم نزد معاویه رفتیم او دستور داد طعام آوردند میل کردیم سپس مشروب آوردند و معاویه تناول کرد و به پدرم نیز تعارف و تقدیم کرد. پدرم گفت: از آن روزی که پیامبر اکرم(ص) آن را حرام کرده من ان را نیاشامیدم.(مسنداحمد ج5ص 347)